CAO voor het Uitgeverijbedrijf

INSI Veiligheidsconvenant

Artikel 1 Wereldwijde veiligheidsprincipes en -praktijken voor journalistieke organisaties

In de afgelopen jaren jaar hebben de bedreigingen, moorden, opsluitingen en ontvoeringen van journalisten een historisch hoogtepunt bereikt. Deze aanvallen vormen een fundamentele bedreiging, niet alleen voor individuele nieuwsprofessionals, maar ook voor de praktijk van onafhankelijke journalistiek. Lokale journalisten worden verreweg het meest bedreigd en ondergaan de overgrote meerderheid van de bedreigingen, moorden, opsluitingen en ontvoeringen. We roepen regeringen, strijders en groeperingen wereldwijd op om de neutraliteit van journalisten te respecteren en onmiddellijk een einde te maken aan de cyclus van straffeloosheid rond aanvallen op journalisten. Tegelijkertijd bracht de ontvoering en moord op verslaggevers James Foley en Steven Sotloff (2014) de groeiende risico's aan het licht waarmee internationale freelancejournalisten worden geconfronteerd. De ondergetekende organisaties onderschrijven de volgende veiligheidsprincipes en -praktijken voor internationale nieuwsorganisaties en de freelancers die met hen samenwerken. In een tijd van journalistiek gevaar moeten nieuwsorganisaties en journalisten samenwerken om zichzelf, hun beroep en hun vitale rol in de mondiale samenleving te beschermen.

Artikel 2 VOOR JOURNALISTEN VAN GEVAARLIJKE OPDRACHTEN:

  1. Alvorens aan een opdracht in een conflictgebied of een gevaarlijke omgeving te beginnen, moeten journalisten over basisvaardigheden beschikken om voor zichzelf of gewonde collega's te zorgen.
  2. We moedigen alle journalisten aan om een erkende EHBO-cursus te volgen, een geschikte EHBOdoos bij zich te hebben en hun trainingen op EHBO-gebied voort te zetten om op de hoogte te blijven van de normen van zorg en veiligheid, zowel fysiek als psychologisch. Alvorens een opdracht uit te voeren in dergelijke zones moeten journalisten een adequate medische verzekering zoeken die hen dekt in een conflict- of infectieziektegebied.
  3. Journalisten in actieve oorlogsgebieden moeten zich bewust zijn van de noodzaak en het belang van beschermende kleding, inclusief kogelwerende jassen en helmen. Journalisten die actief zijn in een conflictgebied of in een gevaarlijke omgeving moeten proberen een door de media-industrie erkende cursus over vijandige omgevingen te volgen.
  4. Journalisten moeten samenwerken met collega's ter plaatse en met nieuwsorganisaties om een zorgvuldige risicobeoordeling te maken voordat ze naar een vijandige of gevaarlijke omgeving reizen en de journalistieke waarde van een opdracht af te meten tegen de risico's.
  5. Tijdens het uitvoeren van een opdracht moeten journalisten in detail plannen en voorbereiden, waarbij het gaat om hoe ze zullen werken, inclusief het identificeren van routes, transport, contacten en een communicatiestrategie met dagelijkse check-in routines met een collega in de regio of hun redacteur. Waar mogelijk, moeten journalisten passende voorzorgsmaatregelen nemen om mobiele communicatie en internetverkeer te beveiligen tegen zaken als hacking en tracking.
  6. Journalisten dienen nauw samen te werken met hun nieuwsorganisaties, de organisatie die hen de opdracht heeft gegeven, of hun collega's in de branche als ze onafhankelijk handelen, om de risico's van een specifieke opdracht te begrijpen. Daarbij dienen zij veiligheidsinformatie en reisadviezen van professionele collega's, lokale contacten, ambassades en beveiligingspersoneel in te winnen en in acht te nemen. En evenzo moeten ze veiligheidsinformatie delen met collega's om te voorkomen dat ze schade oplopen.
  7. Journalisten dienen nabestaandengegevens achter te laten bij nieuwsorganisaties en ervoor te zorgen dat deze genoemde contactpersonen duidelijke instructies en actieplannen hebben in het geval van letsel, ontvoering of overlijden in het veld.

Artikel 3 VOOR NIEUWSORGANISATIES DIE OPDRACHTEN UIT LATEN VOEREN IN GEVAARLIJKE PLAATSEN:

  1. Redacteuren en nieuwsorganisaties erkennen dat lokale journalisten en freelancers, waaronder fotografen en videografen, een steeds grotere rol spelen in de internationale berichtgeving, met name over gevaarlijke verhalen.
  2. Redacteuren en nieuwsorganisaties zouden dezelfde zorg moeten tonen voor het welzijn van lokale journalisten en freelancers als voor hun werknemers met een dienstverband.
  3. Nieuwsorganisaties en redacteuren moeten proberen journalisten en freelancers die ze regelmatig gebruiken op dezelfde manier te behandelen als de manier waarop ze stafmedewerkers behandelen als het gaat om veiligheidstraining, eerste hulp en andere veiligheidsuitrusting en verantwoordelijkheid in het geval van verwonding of ontvoering.
  4. Redacteuren en nieuwsorganisaties moeten zich bewust zijn van en rekening houden met de extra kosten van training, verzekering en veiligheidsuitrusting in oorlogsgebieden. Ze moeten vóór een opdracht duidelijk aangeven wat een freelancer wordt betaald en welke kosten worden gedekt.
  5. Redacteuren en nieuwsorganisaties zouden het belang van tijdige betaling voor freelancers moeten erkennen. Bij het plaatsen van opdrachten moeten nieuwsorganisaties ernaar streven de overeengekomen kosten vooraf of zo snel mogelijk na voltooiing van het werk te verstrekken en het verrichte werk zo tijdig mogelijk te betalen.
  6. Redacteuren en nieuwsorganisaties moeten ervoor zorgen dat alle freelancejournalisten worden vermeld als maker bij de artikelen, foto’s, videoreportages en alle andere producties van hun hand. Dit geldt voor zowel op het moment dat het werk wordt gepubliceerd of uitgezonden als dat het later wordt ingediend voor prijzen. Dit tenzij de nieuws organisatie en de freelancer onderling overeenkomen dat het vermelden van de journalist als maker de veiligheid van de freelancer en/of het gezin/de partner/de familie van de freelancer in gevaar kan brengen.
  7. Nieuwsorganisaties dienen geen opdracht te geven aan een freelancer in een conflictgebied of gevaarlijke omgeving, tenzij de nieuwsorganisatie bereid is dezelfde verantwoordelijkheid te nemen voor het welzijn van de freelancer in geval van ontvoering of letsel als voor een werknemer met een dienstverband. Nieuwsorganisaties hebben een morele verantwoordelijkheid om journalisten aan wie zij opdrachten geven in gevaarlijke gebieden te ondersteunen, zolang de freelancer zich houdt aan de regels en instructies van de nieuwsorganisatie.